- tebcîl
- (A.)[ ﻞﻴﺠﺒﺕ ]ululama.♦ tebcîl edilmek ululanmak.♦ tebcîl etmek ululamak.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
tebcîl
Look at other dictionaries:
tebcil — is., esk., Ar. tebcīl Yüceltme, ululama Onlar gürültülü tebcile, pohpoha, alayişe tenezzül etmezler. Ö. Seyfettin Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller tebcil etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
TEBCİL — Ağırlamak. Yüceltmek. Birisine ta zim etmek. Hürmetle hareket etmek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
tebcil etmek — yüceltmek, ululamak … Çağatay Osmanlı Sözlük
İBCAL — Büyük saygı, tâzim ve tekrim. (Bu mânâlarda kullanılırsa da tebcil şeklinde kullanılması doğrudur … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
